Een vervelende bijkomstigheid van #autisme is dat velen #tics ontwikkelen. Dit kan van heel onschuldig naar iets heel vervelends uitlopen.
Mijn zoon heeft bijvoorbeeld een bijttic. Het duurde even voordat ik dit in de gaten had, maar echt... hij bijt overal op.
Kleding is zijn favoriet. Mouwen van truien en boorden van shirtjes. Overal zitten gaten in. Ik heb al van alles geprobeerd om hem er van af te brengen, maar het helpt niet. Ik heb hem zelfs een keer een kleding uit zijn eigen spaarpot laten betalen (omdat ik daarmee gedreigd had en ik consequent wilde zijn). Veel indruk heeft dat blijkbaar niet gemaakt, want binnen de kortste keer zat ook daar weer een gat in. Het is wel iets dat altijd voor handen is, want het maakt hem niet uit of het een trui, een pyama of een sjaal is. Overal zitten gaten in. De oplossing is in eerste instantie om de mouwen om te dubbelen, wanneer er een gat in een mouw zit. Bij een boordje van de hals wordt het wat lastiger.... er gaat dus aardig wat kleding doorheen bij meneer. We hebben hem geprobeerd aan te laten geven waarom hij bijt, maar dat kan hij natuurlijk helemaal geen antwoord op geven. Het is altijd achteraf dat hij het zich realiseert.
Nu is kleding misschien nog niet eens het ergste waar je op kunt bijten. Mijn zoon bijt, zoals ik al zei, op alles. Zijn vinger- en #teennagels vindt hij ook lekker om op te bijten. Ik heb jarenlang geen nagels hoeven te knippen. Ook hier hebben we van alles geprobeerd om hem tegen te houden. Vieze nagellak erop gesmeerd met de mededeling dat hij zou gaan overgeven als hij dan nog zou bijten.... en gewoon doorbijten he! Met vervolgens de mededeling dat hij er helemaal niet misselijk van werd.
Nu wil het toeval dat ik voetreflextherapeut ben en heel veel voeten van dichtbij ziet. Ik heb ook een boek, waarin allerlei aandoeningen van voeten staan met duidelijke afbeeldingen. Ik heb een paar plaatjes uit het boek laten zien en vertelt dat je van het bijten op je teennagels echt heel ziek kunt worden en dat je voeten er dan ook heel vreemd uit gaan zien.... En hoera! Het heeft gewerkt (gedeeltelijk). Ik heb inmiddels al 2x zijn teennagels mogen knippen, die hij mij vol trotst toonde.... "maar tja mam, die ene kon ik echt niet laten zitten...".
Dan hebben we thuis ook nog de kwestie van het bed. Mijn zoon slaapt in een half-hoogslaper van hout. Je zult het niet geloven.... de rand van zijn houten bed is afgekloven! Hij heeft er gewoon letterlijk zijn tanden in gezet!
Ook hierbij kan hij niet aangeven waarom... wel wanneer. Namelijk voordat hij gaat slapen.
Ik kan me voorstellen dat hij 's avonds bang is om alleen te zijn (ook al klaagt hij hier niet over). Hij kan het niet verwoorden en hij kan het niet verklaren, maar ondertussen doet hij het wel. Ik heb al zitten denken om misschien een ijzeren bed voor hem aan te schaffen... dat lijkt me namelijk een stuk lastiger om aan te knagen, maar wanneer hij dat gaat proberen, is het nog minder voor zijn tanden ;-).
Potloden, pennen en viltstiften zijn uiteraard ook niet veilig voor de tanden van mijn zoon. Op school wordt er geschreven met dure #Stabilo pennen. Ze hebben er vorig jaar allemaal eentje gekregen, waar ze de rest van de schoolcarriere mee mogen doen. De pennen zijn immers navulbaar. Mocht je eerder aan een nieuwe toe zijn, dan word je als ouder geacht om ze zelf aan te schaffen.
Vorig jaar zijn er 3 Stabilo pennen opgegeten. Dit schooljaar zijn we al aan nummer 2 bezig.
En zo ontdek ik steeds meer dingen, waarvan ik dacht dat ze niet eetbaar waren, maar waar mijn zoon toch anders over lijkt te denken......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten