donderdag 13 maart 2014

Huiswerk

Niemand vindt het leuk om #huiswerk te maken. Mijn hobby was het in ieder geval ook niet.
Huiswerk is 1 van de noodzakelijke "kwaden" van het leven. Je doet het, omdat het moet en pas later als je groot bent, begrijp je waarom het nodig was (.... omdat je anders nog veel meer uren op school door had moeten brengen en oefening nu eenmaal kunst baart).
Op de een of andere manier gaat dit er bij mijn zoon niet tot nauwelijks in. Op de #school van mijn zoon wordt er al heel vroeg begonnen met huiswerk. Vanaf groep 3 wordt de hoeveelheid elk jaar opgebouwd. Mijn zoon zit inmiddels in groep 6 en krijgt 2 huiswerkbladen per week mee. Daarnaast moet er af en toe thuis geoefend worden voor een toets (spelling, aardrijkskunde, geschiedenis). Omdat het voor hem al het derde jaar is dat er wekelijks huiswerk ingeleverd moet worden, zou je verwachten dat hij inmiddels het klappen van de zweep wel kent. Niets is echter minder waar.... Huiswerk levert hier thuis dagelijks strijd op. Hij ziet er namelijk totaal het nut niet van in en dit moeten wij hem dan ook elke dag opnieuw uitleggen.
Natuurlijk proberen wij de discussie uit de weg te gaan, door het gegeven huiswerk daar te laten waar het hoort: bij school. Wanneer mijn zoon vragen heeft over het hoe en waarom van het huiswerk, zal hij deze aan de juf moeten stellen. Hiermee proberen wij te voorkomen dat we in een "welles-nietus" situatie terechtkomen en van daar uit in een "#meltdown" maar dit lukt niet altijd.
Het gebeurt dan ook regelmatig dat er voor het huiswerk maken eerst een woede-uitbarsting plaats vindt, waarna er een afkoelperiode nodig is en er uiteindelijk nog  maar heel weinig tijd overblijft om iets leuks te doen, omdat het huiswerk dan alsnog gemaakt zal moeten worden.
Daarnaast heeft mijn zoon er een handje van om te verzwijgen dat er een toets is die geleerd moet worden. Ik probeer dit natuurlijk zelf wel in de gaten te houden (het staat immers aangegeven op het bord in de klas), maar het is uiteraard de bedoeling dat hij zelf actie onderneemt en de verantwoordelijkheid op zich neemt om toetsen thuis te leren. Sinds de laatste weken breng en haal ik hem niet meer dagelijks van school (ook weer een stukje verantwoordelijkheid dat hij op zich moet nemen en ik los moet laten), waardoor ik het echt niet allemaal meer in de gaten kan houden.
Gisteren was er #rapport-bespreking. Wij waren direct na schooltijd aan de beurt. Zijn rapport zag er, zoals gewoonlijk, keurig uit. De resultaten van de #cito's waren niet optimaal, maar daar waren we al van op de hoogte. Ook stond er een kanttekening in zijn rapport dat het huiswerk wel gemaakt wordt, maar er voor toetsen toch echt meer inzet van hem verwacht wordt en hij thuis ook moet leren. Mijn zoon heeft namelijk het idee dat hij alles al wel weet en daarom niet tot nauwelijks hoeft te leren. Hij weet namelijk wel dat hij een hoog IQ heeft, maar heeft dit op de een of andere manier gekoppeld met het gegeven dat hij dan vanzelf alles ook wel weet. Deze vlieger gaat in het echte leven helaas vaak niet op. Ook hij zal dingen moeten leren.... dat gaat nu eenmaal niet vanzelf, ook al ben je nog zo slim.
Vandaag zou er weer een toets zijn, waarvan ik dus niet op de hoogte was. Mijn zoon gaf tijdens zijn rapport-bespreking aan dat hij ECHT ging leren voor zijn toets.
Eenmaal thuis, vroeg ik hem waar de toets dan precies over ging en hoe hij dit nog dacht te gaan leren zo kort van te voren. Meneertje ging het wel even doorlezen en daarna zou hij naar buiten gaan om spelen. Daar trapte deze mama natuurlijk niet in.... Eerst leren, dan overhoren en dan als het goed zou gaan, dan pas buiten spelen. "Nou dat overhoren hoeft niet hoor, ik weet het heus wel als ik denk dat ik het weet".
"Dan laat je dat maar even aan mij horen", was mijn antwoord.
Na veel gezucht en gesteun, kwam hij na 2 minuten weer uit zijn kamer met de mededeling dat hij alle 30 moeilijke woorden wel wist en ik hem de betekenis kon vragen. Na 10 foute antwoorden heb ik het teruggestuurd met de mededeling nu echt te gaan lezen wat er stond. Weer stond hij na 2 minuten naast me om overhoord te worden.... De regel was nu dat hij na 5 foute antwoorden opnieuw zou gaan lezen en leren. Uiteindelijk is dit drie kwartier door gegaan en wist hij op een gegeven moment de meeste woorden wel uit te leggen. Wat opvallend was, was dat hij de woorden waar een tekeningetje bijstond  toch makkelijker  en sneller kon onthouden. Daar heb ik tijdens het overhoren dus ook handig gebruik van gemaakt door er een situatie omheen te vertellen, het uit te beelden of een klein tekeningetje van te maken.
En dat is ook waarschijnlijk de reden waarom hij zo goed reageert op het werken met pictogrammen....
Maar daarover een volgende keer.
De uitslag van de toets krijgen we morgen. Ik houd jullie op de hoogte.


1 opmerking:

  1. Hallo.
    Ik vond het fijn om jullie vandaag tegen te komen en te horen over het asperger,
    zelf heb ik klassiek autisme en dan op hoog functionerend niveau.
    Ik las in je blog over de moeite met het huiswerk.
    Misschien kan ik jullie helpen.
    Ik geef een dag in de week een kind extra les in de thuis situatie, hij hoeft op woensdag niet naar school omdat hij de prikkels niet kan verwerken.
    we hebben een aangepast werk programma gemaakt in overleg met de school.
    Misschien is dit ook iets voor jullie

    BeantwoordenVerwijderen